SOURIA CHEURFI
(tekst & foto's)
Word je ook zo moe en gemelijk van het koude weer? Geen nood! Het Libanese restaurant Faraya brengt zonneschijn op je bord met aroma's die je doen wegdromen ...
Faraya is eigenlijk de naam van een skidorp niet ver van Beiroet in Libanon. Faraya betekent "het land van fruiten en groenten", omdat de grond heel vruchtbaar is. Een link tussen het kleurrijke landschap ginds en de gevarieerde schotels op het menu van Faraya wordt meteen duidelijk.
Gezellig en simpel
Het decor van het restaurantje heeft niets te maken met de algemeen verbreide hippe lounges: aan de oudroze muren hangen kitscherige foto's van Libanese landschappen, op het plafond staat een spreuk en de kerstdecoratie ligt nog op de vensterbank. Toch heeft het restaurant een zekere charme en straalt het een huiselijke warmte uit. Het menu is tweetalig al spreekt de ober geen Nederlands. Hij praat wel Frans met een licht exotisch accent en antwoordt graag met een vriendelijk "ja" in het Nederlands, want dit woord kent hij wel. Het is een echte grappenmaker die bijna beter humorist was geworden.
Rare hapjes
Als borrelhapje kregen we brood noch olijven zoals het vaak het geval is, maar een bordje met zure groenten. Augurken, komkommers, witte kool en, vreemd genoeg, een druif. Omdat de groenten geïmpregneerd zijn met azijn, hebben ze allemaal dezelfde zure smaak, wat niet iedereen lekker vindt.
Mezze's
Het Ratatouille Bruxelloise team wil natuurlijk graag van alles proeven. Geen probleem want één van de leuke kanten van de Libanese keuken is dat ze mezze's maken. Je kunt mezze's vergelijken met de Spaanse tapas. Voor ongeveer vijftien euro krijgen we op één bord veel verschillende specialiteiten om te proeven - de aparte vakken vond één van onze redactiegenoten een belangrijk pluspunt. Wij gaan voor drie verschillende mezze's en een schotel shoarma kip. Voor diegenen die geen vlees eten is er ook een vegetarische mezze. Sommige Libanese specialiteiten, zoals hoummous, moussaka en gevulde wijnstokbladeren, doen denken aan de Griekse keuken.
Hieronder alle Libanese specialiteiten die we proefden:
Hoummous: gehakte kikkererwten met sesam en citroen.
Tabboulé: verse peterselie, tarwekorrel (bulgur) en tomaten.
Moussakaa: aubergines met tomatensaus, uien, knoflook en kikkererwten.
Jawaneh: gegrilde chickenwings met specerijen.
Mjaddara: koude linzen met rijst en uien.
Rkakat: bladerdeeg gevuld met kaas en tijm.
Fattouch: salade met krokante Libanese brood.
Moutabal: gegrilde, gerookte en gehakte aubergines met sesampasta.
Labné: verse kaas op basis van yoghurt met kruiden.
Warak Arich: wijnstokbladeren gevuld met rijst.
Sanboussik: gepaneerde gehaktballetjes.
Arayés: Libanees brood met rundergehakt (kefta).
We zijn goede klanten want we vonden alles lekker, behalve de Moutabal. Niemand kon de ingrediënten raden want de smaak van die pasta is heel apart en lijkt helemaal niet op die van een aubergine. Naast de mezze's kozen we ook voor een chawarma schotel: stukken kip met specerijen en uien, salade en rijst of frieten. Dat alles eten we met Libanees brood, een heel dun brood dat je ook kan opvullen.
(tekst & foto's)
Word je ook zo moe en gemelijk van het koude weer? Geen nood! Het Libanese restaurant Faraya brengt zonneschijn op je bord met aroma's die je doen wegdromen ...
Mezze: fattouch - hummus - mouttabal - jawaneh - moussaka - mjaddara |
Faraya is eigenlijk de naam van een skidorp niet ver van Beiroet in Libanon. Faraya betekent "het land van fruiten en groenten", omdat de grond heel vruchtbaar is. Een link tussen het kleurrijke landschap ginds en de gevarieerde schotels op het menu van Faraya wordt meteen duidelijk.
Gezellig en simpel
Het decor van het restaurantje heeft niets te maken met de algemeen verbreide hippe lounges: aan de oudroze muren hangen kitscherige foto's van Libanese landschappen, op het plafond staat een spreuk en de kerstdecoratie ligt nog op de vensterbank. Toch heeft het restaurant een zekere charme en straalt het een huiselijke warmte uit. Het menu is tweetalig al spreekt de ober geen Nederlands. Hij praat wel Frans met een licht exotisch accent en antwoordt graag met een vriendelijk "ja" in het Nederlands, want dit woord kent hij wel. Het is een echte grappenmaker die bijna beter humorist was geworden.
Rare hapjes
Als borrelhapje kregen we brood noch olijven zoals het vaak het geval is, maar een bordje met zure groenten. Augurken, komkommers, witte kool en, vreemd genoeg, een druif. Omdat de groenten geïmpregneerd zijn met azijn, hebben ze allemaal dezelfde zure smaak, wat niet iedereen lekker vindt.
Faraya mezze: arayés - rkakat - sanboussik - labné - moutabal - tabboulé - hoummous - warak arich |
Vegetarische mezze: moussaka - mjaddara - fattouch - hoummous - moutabal - spinaziesalade |
Het Ratatouille Bruxelloise team wil natuurlijk graag van alles proeven. Geen probleem want één van de leuke kanten van de Libanese keuken is dat ze mezze's maken. Je kunt mezze's vergelijken met de Spaanse tapas. Voor ongeveer vijftien euro krijgen we op één bord veel verschillende specialiteiten om te proeven - de aparte vakken vond één van onze redactiegenoten een belangrijk pluspunt. Wij gaan voor drie verschillende mezze's en een schotel shoarma kip. Voor diegenen die geen vlees eten is er ook een vegetarische mezze. Sommige Libanese specialiteiten, zoals hoummous, moussaka en gevulde wijnstokbladeren, doen denken aan de Griekse keuken.
Hieronder alle Libanese specialiteiten die we proefden:
Hoummous: gehakte kikkererwten met sesam en citroen.
Tabboulé: verse peterselie, tarwekorrel (bulgur) en tomaten.
Moussakaa: aubergines met tomatensaus, uien, knoflook en kikkererwten.
Jawaneh: gegrilde chickenwings met specerijen.
Mjaddara: koude linzen met rijst en uien.
Rkakat: bladerdeeg gevuld met kaas en tijm.
Fattouch: salade met krokante Libanese brood.
Moutabal: gegrilde, gerookte en gehakte aubergines met sesampasta.
Labné: verse kaas op basis van yoghurt met kruiden.
Warak Arich: wijnstokbladeren gevuld met rijst.
Sanboussik: gepaneerde gehaktballetjes.
Arayés: Libanees brood met rundergehakt (kefta).
Chawarma schotel: chawarma kip - rijst- fattouch |
We zijn goede klanten want we vonden alles lekker, behalve de Moutabal. Niemand kon de ingrediënten raden want de smaak van die pasta is heel apart en lijkt helemaal niet op die van een aubergine. Naast de mezze's kozen we ook voor een chawarma schotel: stukken kip met specerijen en uien, salade en rijst of frieten. Dat alles eten we met Libanees brood, een heel dun brood dat je ook kan opvullen.
Sterke koffie
We hebben allemaal te veel gegeten om nog van een toetje te genieten dus we gaan voor een Libanees kopje koffie. "Jullie zullen vanavond niet kunnen slapen", waarschuwt de amateur humorist. Zelfs onze koffie- specialisten vinden het heel sterke, maar lekkere koffie.
Omdat de groeNten geïmpregneerd zijn met azijn ;)
BeantwoordenVerwijderenDank je voor de correctie, altijd heel erg welkom! =)
BeantwoordenVerwijderen