INE D'HOE
“Moslimmeisjes gaan misschien weinig uit, maar we shoppen des te meer”, lacht de Brusselse ontwerpster Siham Bihi van ‘Creation Malouka’. Mode voor moslima’s is een groeiende markt die opvallend weinig wordt aangeboord. Toch springen steeds meer oplettende ontwerpsters op de kar van de hijab-dragende fashionista.
Hoewel België zich niet meteen de thuisbasis van de westerse moslimamode mag noemen, ontdekte Ratatouille Bruxelloise dat wij toch niet achterblijven en dat modebewuste moslimvrouwen ook bij ons hoe langer hoe meer hun modehart kunnen ophalen.
Britse baanbrekers
Londen is de bakermat van de Europese moslimamode en heeft een belangrijke voortrekkersrol. De Londense ontwerpster Barjis Chohan was de eerste die een volledige ‘hijabi’ (benaming voor de typische bescheiden kledingstijl van moslima’s) haute-couture kledinglijn lanceerde in het Westen. Haar label ‘Barjis’ is de Europese nummer één voor bescheiden vrouwenmode. Chohan merkte dat jonge moslimvrouwen niet voor alles terecht kunnen bij de grote ketens en vaak alsnog aangewezen zijn op ‘ouderwetse’ moslimwinkels. Beide opties bieden echter weinig kwaliteitsvolle oplossingen. De Brits-Pakistaanse ontwerpster zag een gat in de markt en startte na een stage bij Vivienne Westwood haar eigen label. Kwalitatieve, bescheiden vrouwenmode werd haar handelsmerk. "Omdat er niet veel opties zijn, ben ik dit label begonnen. Ik wil moderne, stijlvolle kleding aanbieden voor moslimvrouwen die hijabs dragen.”
Toch zijn niet alle jonge moslima’s blij met de hedendaagse hoofddoek- en hijabi-mode. Er gaan met regelmaat stemmen op die waarschuwen voor moreel verval. Anderzijds zijn er steeds meer modegevoelige moslima's die de kans om - binnen de normen van hun geloof - van mode te genieten met beide handen aangrijpen. Volgens een onderzoek van Annelies Moors van het Internationaal instituut voor studie naar islam in de moderne wereld (Isim) willen hedendaagse moslima’s laten zien dat ze tegelijkertijd trouw aan hun geloof én modieus kunnen zijn. De hoofddoek wordt zo – naast een uiting van het geloof – een accessoire bij een trendy outfit.
In Engeland zien intussen ook de grote ketens in dat met de moslim-fashionista’s een heel nieuwe markt opengaat. Highstreet-kanonnen als H&M, Topshop en Primark beantwoorden de vraag met uitgebreide collecties gekleurde hoofddoeken en ook het Britse luxewarenhuis Harrods verkoopt sinds kort abaya’s (traditionele jurken).
Geen Oxford Street
Maar de Brusselse Nieuwstraat is natuurlijk Oxford Street niet. In België moeten modebewuste moslima’s meer creativiteit aan de dag leggen om hip in het straatbeeld te verschijnen. Jonge moslimvrouwen van bij ons combineren trends en de gewenste bescheiden kledingstijl met wat ze in ‘gewone’ winkels vinden.
“De verschillende manieren om de hoofddoek te wikkelen en de rijke modewereld die erachter schuilt zijn een fascinerende, ietwat meer neutrale insteek om voor even te ontsnappen aan het sterk gepolariseerde debat tussen voor- en tegenstanders”, stelt Hans Vandecandelaere in zijn boek ‘In Brussel: Een reis rond de wereld’ (lees ook ons interview met Hans Vandecandelaere). De auteur onderscheidt verschillende redenen van moslima’s om al dan niet de hijab te dragen. “Dat bekijk je best geval per geval, want het is heel persoonlijk”, merkt hij op. Toch kunnen die verschillende individuele redenen volgens hem wel worden geclusterd: overtuiging, sociale druk en mode zijn daarvan de belangrijkste. Leden van die laatste categorie “vinden het mooi, hebben er een heel gamma van in de kleerkast hangen en kunnen er twee uur mee voor de spiegel staan” vertelt hij.
Hippe vogels kunnen terecht in de Brusselse Dansaertstraat, waar twee modieuze designwinkels van Marokkaanse ontwerpsters gevestigd zijn. Eén van hen is Siham Bihi van ‘Création Malouka’. De kleine vitrine van haar boetiek moet in de Dansaertstraat concurreren met zorgvuldig ontworpen etalages van grote merken als Marc Jacobs, Essentiel en Sessun. Toch gaan de zaken goed, vertelt Bihi. Dat komt omdat haar ontwerpen uniek zijn. Ze omschrijft haar merk als “één van de weinige alternatieven voor moslima’s die op zoek zijn naar kwaliteit”. “In België zijn er vier of minder”, vreest ze.
Zelf is de ontwerpster ook gesluierd en in het verleden zocht ze dikwijls naar kwalitatieve, bescheiden kledingstukken. “Wat ik in de winkelrekken zag liggen vond ik maar niks. Maar ik ben creatief en besloot zelf te gaan ontwerpen”, vertelt Bihi over het ontstaan van ‘Malouka’. Haar stijl is zichtbaar geïnspireerd door haar Maghrebijnse roots en bevat etnische aspecten. Ze gebruikt vloeiende materialen zoals wol, viscose, linnen en katoen, zachte kleuren en elegante coupes. De ruime winkel is gevuld met kledingstukken in warme aardtinten die een afwisselende stijl weerspiegelen. Aanpasbare tenues die je op verschillende manieren kan dragen blijken het handelsmerk van ‘Malouka’.
Bihi vindt net als de Londense Barjis Chohan dat de modeindustrie een grote groep potentiële consumenten in de kou laat staan. "Het Marokkaanse volk is er nochtans een van consumenten”, vertrouwt de ontwerpster van ‘Création Malouka’ ons toe. “We kopen graag en veel, meer dan mensen uit de westerse wereld. Wanneer een Marokkaanse iets vindt met een goede prijs-kwaliteitsverhouding, koopt ze het.” Ook in haar winkel merkt Bihi die manier van consumeren op: “Een Belgische vrouw koopt twee, maximum drie stuks per keer. Marokkaanse klanten kopen direct een hele outfit. Een dag later komen ze terug om het ensemble in een andere kleur te kopen.”
Vindingrijke ‘hijabista’s’
‘Hijabista’s’ pur sang kunnen dus hoe langer hoe meer hun modehart ophalen. “Er zijn natuurlijk grenzen,” geeft de Britse hijabi-ontwerpster Barjis Chohan toe, “maar binnen die grenzen kunnen wij onze persoonlijkheid verkennen en daar is niets mis mee! Van leuke kleuren en materialen heeft de wereld geen last, en ik denk ook niet dat ik mijn geloof geweld aandoe. Ik zorg gewoon voor een markt die jarenlang verwaarloosd werd.”
België lijkt weliswaar nog niet klaar voor de verovering van de lokale H&M door de hoofddoek. En hijabi-mode op elke hoek van de straat is hier zeker nog niet voor morgen. Toch krijgen westerse landen stilaan oog voor de grote, koopgrage doelgroep van moslima’s die staan te trappelen om de mode naar hun hand te zetten.
“Moslimmeisjes gaan misschien weinig uit, maar we shoppen des te meer”, lacht de Brusselse ontwerpster Siham Bihi van ‘Creation Malouka’. Mode voor moslima’s is een groeiende markt die opvallend weinig wordt aangeboord. Toch springen steeds meer oplettende ontwerpsters op de kar van de hijab-dragende fashionista.
Hoewel België zich niet meteen de thuisbasis van de westerse moslimamode mag noemen, ontdekte Ratatouille Bruxelloise dat wij toch niet achterblijven en dat modebewuste moslimvrouwen ook bij ons hoe langer hoe meer hun modehart kunnen ophalen.
Britse baanbrekers
 |
| Barjis Chohan - bron |
Toch zijn niet alle jonge moslima’s blij met de hedendaagse hoofddoek- en hijabi-mode. Er gaan met regelmaat stemmen op die waarschuwen voor moreel verval. Anderzijds zijn er steeds meer modegevoelige moslima's die de kans om - binnen de normen van hun geloof - van mode te genieten met beide handen aangrijpen. Volgens een onderzoek van Annelies Moors van het Internationaal instituut voor studie naar islam in de moderne wereld (Isim) willen hedendaagse moslima’s laten zien dat ze tegelijkertijd trouw aan hun geloof én modieus kunnen zijn. De hoofddoek wordt zo – naast een uiting van het geloof – een accessoire bij een trendy outfit.
In Engeland zien intussen ook de grote ketens in dat met de moslim-fashionista’s een heel nieuwe markt opengaat. Highstreet-kanonnen als H&M, Topshop en Primark beantwoorden de vraag met uitgebreide collecties gekleurde hoofddoeken en ook het Britse luxewarenhuis Harrods verkoopt sinds kort abaya’s (traditionele jurken).
Geen Oxford Street
Maar de Brusselse Nieuwstraat is natuurlijk Oxford Street niet. In België moeten modebewuste moslima’s meer creativiteit aan de dag leggen om hip in het straatbeeld te verschijnen. Jonge moslimvrouwen van bij ons combineren trends en de gewenste bescheiden kledingstijl met wat ze in ‘gewone’ winkels vinden.
“De verschillende manieren om de hoofddoek te wikkelen en de rijke modewereld die erachter schuilt zijn een fascinerende, ietwat meer neutrale insteek om voor even te ontsnappen aan het sterk gepolariseerde debat tussen voor- en tegenstanders”, stelt Hans Vandecandelaere in zijn boek ‘In Brussel: Een reis rond de wereld’ (lees ook ons interview met Hans Vandecandelaere). De auteur onderscheidt verschillende redenen van moslima’s om al dan niet de hijab te dragen. “Dat bekijk je best geval per geval, want het is heel persoonlijk”, merkt hij op. Toch kunnen die verschillende individuele redenen volgens hem wel worden geclusterd: overtuiging, sociale druk en mode zijn daarvan de belangrijkste. Leden van die laatste categorie “vinden het mooi, hebben er een heel gamma van in de kleerkast hangen en kunnen er twee uur mee voor de spiegel staan” vertelt hij.
 |
| Ontwerp van Siham Bihi voor 'Malouka' - bron |
Zelf is de ontwerpster ook gesluierd en in het verleden zocht ze dikwijls naar kwalitatieve, bescheiden kledingstukken. “Wat ik in de winkelrekken zag liggen vond ik maar niks. Maar ik ben creatief en besloot zelf te gaan ontwerpen”, vertelt Bihi over het ontstaan van ‘Malouka’. Haar stijl is zichtbaar geïnspireerd door haar Maghrebijnse roots en bevat etnische aspecten. Ze gebruikt vloeiende materialen zoals wol, viscose, linnen en katoen, zachte kleuren en elegante coupes. De ruime winkel is gevuld met kledingstukken in warme aardtinten die een afwisselende stijl weerspiegelen. Aanpasbare tenues die je op verschillende manieren kan dragen blijken het handelsmerk van ‘Malouka’.
Bihi vindt net als de Londense Barjis Chohan dat de modeindustrie een grote groep potentiële consumenten in de kou laat staan. "Het Marokkaanse volk is er nochtans een van consumenten”, vertrouwt de ontwerpster van ‘Création Malouka’ ons toe. “We kopen graag en veel, meer dan mensen uit de westerse wereld. Wanneer een Marokkaanse iets vindt met een goede prijs-kwaliteitsverhouding, koopt ze het.” Ook in haar winkel merkt Bihi die manier van consumeren op: “Een Belgische vrouw koopt twee, maximum drie stuks per keer. Marokkaanse klanten kopen direct een hele outfit. Een dag later komen ze terug om het ensemble in een andere kleur te kopen.”
Vindingrijke ‘hijabista’s’
‘Hijabista’s’ pur sang kunnen dus hoe langer hoe meer hun modehart ophalen. “Er zijn natuurlijk grenzen,” geeft de Britse hijabi-ontwerpster Barjis Chohan toe, “maar binnen die grenzen kunnen wij onze persoonlijkheid verkennen en daar is niets mis mee! Van leuke kleuren en materialen heeft de wereld geen last, en ik denk ook niet dat ik mijn geloof geweld aandoe. Ik zorg gewoon voor een markt die jarenlang verwaarloosd werd.”
België lijkt weliswaar nog niet klaar voor de verovering van de lokale H&M door de hoofddoek. En hijabi-mode op elke hoek van de straat is hier zeker nog niet voor morgen. Toch krijgen westerse landen stilaan oog voor de grote, koopgrage doelgroep van moslima’s die staan te trappelen om de mode naar hun hand te zetten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wij omarmen elke opmerking, prangende vraag, opbouwende kritiek of lovende reactie, so shoot! Oh ja .. en bedankt!